चाल्र्स
ब्राडलाफ उन्नाइसौँ शताब्दीका निकै
प्रसिद्ध ब्रिटिस नास्तिक थिए
। प्राइस हुगेस
नाउँका प्रखर ख्रीष्टियान वक्ता
पनि उही देशमा
प्रभुको सेवा गर्दै
थिए । हुगेसको
मिसनद्वारा भएका अनुग्रहका
आश्चर्यपूर्ण कामहरूबारे पुरै लन्डन
(बेलायतको राजधानी) सचेत थियो
।
ख्रीष्टियमतका
दाबीहरूको प्रामाणिकताबारे वादविवाद गर्न नास्तिकवादी
चाल्र्सले ख्रीष्टियान सेवक हुगेसलाई
चुनौती दिए ।
लन्डनले यसलाई अत्यधिक चासोका
साथ हेरिरहेको थियो
। हुगेसले उक्त
हाँकलाई तुरुन्तै स्वीकार गरे
र तिनले एउटा
सर्त पनि अगि
तेर्साए ।
हुगेसले
भने, “म एउटा
प्रस्ताव राख्न चाहन्छु ।
हामी दुवैले यस्ता
पुरुष र स्त्रीहरूलाई
ल्याऔँ जो हाम्रो
शिक्षाको प्रभावमा परेका छन्
। हामीले सिकाएको
शिक्षाले पापको जीवनबाट तिनीहरू
मुक्त भएका होऊन्
। म यस्ता
१०० जना पुरुष
र स्त्रीहरूलाई ल्याउन
सक्छु र तपाईंले
पनि त्यसै गर्नुस्
भनी म तपाईंलाई
चुनौती दिन्छु ।
“यदि
तपाईंले १०० जना
त्यस्ता मानिसहरूलाई ल्याउन सक्नुहुन्न
भने तपाईंको शिक्षाबाट
परिवर्तन भएका ५०
जना त्यस्ता मानिसहरूलाई
ल्याउनुभयो भने पनि
म सन्तुष्ट हुन्छु
। यदि ५०
जना पनि ल्याउन
सक्नुहुन्न भने २०
जना ल्याउनुस् जसले
तपाईंको नास्तिकवादी शिक्षाको परिणाम
स्वरूप जीवनमा आनन्दको महसुस
गरेका होऊन् ।
यदि २० जना
पनि ल्याउन सक्नुहुन्न
भने १० जना
मात्र ल्याउनुभए पनि
हुन्छ ।
“तपाईं
त्यति पनि ल्याउन
सक्नुहुन्न भने म
तपाईंलाई चुनौती दिन्छु कि
जम्मा एक जना
ल्याउनुस् जसले तपाईंको
नास्तिकवादी शिक्षाको कारणले उसको
जीवनमा सुधार आएको होस्
।”
लन्डन
पुन: उत्तेजित भएको
थियो के होला
भन्ने उत्सुकतासाथ ।
ब्राडलाफले के गरे
त ? ज्यादै निराशपूर्ण
भएर तिनले वादविवादको
चुनौतीलाई सार्वजनिक रूपमा फिर्ता
लिए ।
जीवनमा
रूपान्तरण ल्याउन नसक्ने नास्तिकवादको
लागि के यो
लज्जास्पद हार होइन
र ?