येशूको पुनरुत्थानका लागि १० ओटा ऐतिहासिक साक्षीहरू

येशू [जिसस क्राइस्ट] ख्रीष्टियमतका संस्थापक हुनुहुन्छ जो आजभन्दा लगभग दुई हजार वर्षअगि यस धरतीमा जिउनुभयो । उहाँ यस धरतीबाट बिदा हुनुभएको केही वर्षभित्रमा नै उहाँका अनुयायीहरूले उहाँको जीवनीलाई लिखित रूप दिए । पवित्र–शास्त्र बाइबलको दोस्रो विभाजन अर्थात् नयाँ करारका अगिल्ला चार ओटा पुस्तकहरू येशूकै बारेमा लेखिएका जीवनी हुन् जसलाई “सुसमाचारहरू” भनिन्छ । ती चारै जना जीवनीकारहरूले येशूको बारेमा विचित्रका घटनाहरू अभिलिखित गरेका छन् जसमध्ये एउटा हो— मरेको तेस्रो दिनमा उहाँ पुन: जीवित हुनुभयो ।

यो संसारमा कुनै अलौकिक हस्तक्षेप हुँदैन भन्ने प्रकृतिवादीहरूले ऐतिहासिक सत्यताको जाँचपडताल नै नगरी “असम्भव” भन्ने उत्तर दिन सक्छन् । तर एउटा तार्किकसाथै सचेत अनुसन्धानकर्ता उपलब्ध स्रोतहरूलाई विश्लेषण गरी निष्कर्षमा पुग्न चाहन्छ । येशू वास्तवमै बौरी उठ्नुभयो भन्नाका लागि यहाँ १० ओटा ऐतिहासिक साक्षीहरू पेस गरिएका छन् ।

१. येशू क्रूसमा मारिनुभयो ।

चार ओटा सुसमाचारिय विवरणहरूमुताबिक येशूलाई गेतसमनीको बगैँचामा पक्राउ गरिएपछि उहाँलाई पिटियो, कोर्रा लगाइयो अनि मृत्युदण्ड तोकियो । दुई जना अपराधीसँगै उहाँलाई क्रूसमा झुण्ड्याइयो, त्यो पनि सार्वजनिक स्थानमा भिडहरूको बिचमा । उहाँलाई मृत्युदण्ड दिनका लागि खटिएका कर्मचारीहरू पेसेवार जल्लादहरू थिए जो येशूले क्रूसमा आफ्नो प्राण त्याग गर्नुभयो भनेर निश्चित भए । क्रूसारोहणबाट येशू मर्नुभएको थियो भन्ने सत्यतालाई कुनै पनि गम्भीर इतिहासकारले आशङ्का गर्दैन ।

२. येशूको चिहान रित्तो थियो ।

येशूको मृत्युपश्चात् योसेफले पिलातसलाई उहाँको मृत शरीरको लागि बिन्ती गरे । योसेफ येशूका एक गुप्त चेला थिए जो महासभाका सदस्य पनि थिए । येशूलाई चट्टानमा खोपेर बनाइएको योसेफकै चिहानमा दफन गरियो । तर हप्ताको पहिलो दिन चिहान रित्तो देखा पर्‍यो । शव कहाँ गयो ? दुई ओटा विकल्प हुन सक्छन्: कि लाश चोरी भयो कि भने येशू वास्तवमै पुनरुत्थान हुनुभयो । डरपोक चेलाहरूले बहादुर रोमी सिपाहीहरूको विरुद्धमा लडाइँ गरी येशूको लाशलाई चोरेर लगे र त्यही झुटको लागि तिनीहरू सहिद भए भन्ने परिकल्पना वाहियात छ । येशूको पुनरुत्थानको लागि रित्तो चिहानको यथार्थता एउटा महत्त्वपूर्णसाथै मजबुत साक्षी हो ।  

३. स्त्रीहरूले रित्तो चिहानको गवाही दिए । 

येशूको चिहान रित्तो थियो भनी पहिले गवाही दिने स्त्रीहरू नै थिए भनी चार ओटै सुसमाचारले बताउँछन् । यदि येशूको पुनरुत्थानको घटना काल्पनिक थियो भने कुनै पनि लेखकले स्त्रीहरूलाई पुनरुत्थानको गवाहको रूपमा पेस गर्दैनथ्यो । किन ? किनकि पहिलो र दोस्रो शताब्दीका यहूदीसाथै रोमी संस्कृतिमा स्त्रीहरूलाई कम आदर गरिन्थ्यो । तिनीहरूको गवाहीमाथि प्रश्न तेर्साइन्थ्यो । पुरुषहरूको साक्षीको तुलनामा तिनीहरूको साक्षीलाई कमजोर मानिन्थ्यो ।  स्त्रीहरूले पहिलो पटक रित्तो चिहान पत्ता लगाए भनी बताउने यस्तो लज्जास्पद विवरणलाई तिनीहरूले समावेश गर्नुको एउटै कारण हो कि यो वास्तवमै घटेको थियो ।

४. मण्डलीलाई सताउने पावलको परिवर्तन भयो ।

पहिले शाऊल भनी चिनिएका तार्ससका पावल आदि मण्डलीमाथि आक्रामक रूपमा खनिएका थिए । तिनी शिक्षितसाथै विद्वान् थिए । तर दमस्कसको बाटोमा पुनरुत्थान हुनुभएका प्रभु येशू तिनीकहाँ देखा पर्नुभएपछि तिनी ख्रीष्टियमतको पक्का मिसनरीमा परिवर्तन भए । ख्रीष्टलाई अङ्गालेपछि तिनले जीवनमा कोर्रा, कुटाइ–पिटाइ, भोक, कैदसाथै विविध दु:खहरूको सामना गरी सहिद भएर यस धरतीबाट बिदा भए । केले तिनको जीवनमा १८० डिग्रीको परिवर्तन ल्यायो ? तिनका आफ्नै शब्दहरूमा, “सबैभन्दा अन्त्यमा असमयमा जन्मेको मानिसकहाँ जस्तो मकहाँ पनि उहाँ [पुनरुत्थान हुनुभएका येशू] देखा पर्नुभयो” (१ कोरिन्थी १५:८) ।  

५. सन्देहवादी याकूबको जीवनमा असाधारण परिवर्तन देखा पर्‍यो ।

येशूका याकूबसाथै अन्य भाइ–बहिनीहरू थिए भनी बाइबलले बताउँछ (मत्ती १३:५५) । पुनरुत्थानअगि याकूबले येशूमा विश्वास गरेका थिएनन् । तर तिनको जीवनमा एउटा निर्णायक मोड आयो  अर्थात् पुनरुत्थानपश्चात् येशू तिनीकहाँ देखा पर्नुभयो (१ कोरिन्थी १५:७) । उहाँसित भएको जम्काभेटको परिणामस्वरूप तिनी एक ख्रीष्टियान मात्र भएनन् तर पछि यरूशलेम मण्डलीका अगुवासमेत भए । पुनरुत्थानको कारणले येशू मसीह हुनुहुन्छ भनी तिनी यति विश्वस्त भए कि तिनले सहादत प्राप्त गरे । सन्देहवादी याकूबको परिवर्तन र मृत्युलाई व्याख्या गर्ने एउटै तत्त्व हो— येशूको पुनरुत्थान ।

६. येशूका चेलाहरूमा नाटकीय परिवर्तन आयो ।

येशको गिरफ्तार हुँदा सबै चेलाहरूले उहाँलाई छाडेर भागे । आफ्नो गुरुलाई क्रूसमा झुण्ड्याएपछि अब तिनीहरूको पालो आउँछ भन्ने डरले तिनीहरू कोठाभित्र लुकेर बसेका थिए । तर तिनीहरूको जीवनमा केही भयो जसले ती डरपोक चेलाहरूलाई निर्भीक प्रचारकहरूमा उभ्याइदियो । केही हप्तापछि नै हजारौँको भिडमा उभिएर तिनीहरूले साहसपूर्वक येशूको सन्देश बाँड्न थाले । केले तिनीहरूको जीवनमा नाटकीय परिवर्तन ल्याइदियो ? येशूको पुनरुत्थानबाहेक अर्को ऐतिहासिक व्याख्या हुन सक्दैन । 

७. येशूका चेलाहरू आफ्नो विश्वासको खातिर मर्न राजी भए ।

इतिहासले बताउँछ कि येशूका बार्‍ह जना चेलामध्ये दस जना आफ्नो विश्वासको निम्ति सहिद भए । निश्चय नै इतिहासमा अन्य धर्मका मानिसहरू पनि सहिद भएका छन् । तर येशूका चेलाहरू र अन्य धर्मावलम्बीहरूको सहादतको बिचमा भिन्नता छ । जे साँचो हो भनी विश्वास गरिन्छ त्यसको निम्ति धेरै जना मर्न तयार हुन्छन् तर विनालाभ झुटको लागि को मर्छ ? चेलाहरू आफूले विश्वास गरेको सत्यतामा मात्र मरेका थिएनन् तर तिनीहरूले आफ्नै आँखाले देखेको सत्यतामा पनि । यदि चेलाहरूले पुनरुत्थानको कथालाई निर्माण गरेका थिए अर्थात् त्यो साँचो थिएन भनी तिनीहरूलाई थाहा थियो भने निस्सन्देह मृत्युको मुखमा तिनीहरूले आफ्नो विश्वासलाई त्याग्थे । सहादतको निम्ति तिनीहरूको तत्परताको लागि एउटै तर्कसङ्गत व्याख्या हो— पुनरुत्थान हुनुभएका येशूसँग तिनीहरूले जम्काभेट गरेका थिए ।

८. पुनरुत्थानपश्चात् येशू धेरै जनाकहाँ देखा पर्नुभयो ।

पुनरुत्थानपश्चात् येशू विभिन्न मानिसहरूकहाँ देखा पर्नुभयो भनी ख्रीष्टाब्द ५५ मा आफूले कोरिन्थीहरूलाई लेखेको पत्रमा प्रेरित पावलले उल्लेख गरेका छन् (१ कोरिन्थी १५:५–८) । तिनले यो पत्र लेख्दासम्म पुनरुत्थान हुनुभएका येशूलाई देख्नेहरूमध्ये कति जना जीवितै थिए जससँग येशूको पुनरुत्थान वास्तवमै घटेको थियो या थिएन भनी सोध्न सकिन्थ्यो । येशूको पुनरुत्थानपछिका १० ओटा प्रकटीकरणहरूलाई नयाँ करारले अभिलिखित गरेका छन् । समय, स्थान र व्यक्तिहरू फरक फरक भएकोले ती प्रकटीकरणहरूलाई दृष्टिभ्रमको रूपमा व्याख्या गर्न सकिँदैन न त ५०० भन्दा बेसी मानिसहरू एकै चोटि उही कुरोमा दृष्टिभ्रममा पर्छन् भन्ने कुरोलाई मनोवैज्ञानिकहरूले स्वीकार गर्छन् ।

९. आराधनाको दिन परिवर्तन भयो ।

यहूदीहरूले सातौँ दिनलाई विश्राम दिनको रूपमा लिन्थे । उक्त दिनमा तिनीहरूले कुनै पनि काम गर्दैनथे । परमेश्वरले दिनुभएको यो व्यवस्था येशूको समयसम्म जारी थियो र येशू पृथ्वीमा हुनुहुँदा येशू र उहाँका चेलाहरू शबाथ–दिनमा सभाघर धाउँथे । तर येशूको क्रूसारोहणको केही हप्तापछि ख्रीष्टलाई पछ्याउने यहूदीसाथै गैरयहूदी विश्वासीहरू आराधनाको लागि अर्कै दिन अर्थात् हप्ताको पहिलो दिनमा जम्मा हुन थाले । किन यहूदी पृष्ठभूमिबाट आएका येशूका चेलाहरूले १,५०० वर्ष पुरानो परम्परालाई त्यागेर हप्ताको पहिलो दिनमा सङ्गतिको लागि भेला हुन थाले ? एउटै स्वाभाविक उत्तर हो— येशू हप्ताको पहिलो दिनमा पुनरुत्थान हुनुभएको थियो । 

१०. ख्रीष्टियान मण्डलीको उदय भयो ।

सांस्कृतिक परिवर्तनको लागि कुनै कारण हुनुपर्छ भन्ने कुरो हामीलाई भन्दा बढी इतिहासकारहरूलाई थाहा छ । ख्रीष्टियान मण्डलीको उदय इतिहासको एउटा यथार्थता हो । पहिलो शताब्दीमा नै मण्डली यति व्यापक रूपमा फैलिएको थियो कि यो रोमसम्म पुग्न सफल भयो । येशूको पुनरुत्थानविना ख्रीष्टियान मण्डलीको उदय र वृद्धिलाई व्याख्या गर्न मुश्किल छ ।

येशूको पुनरुत्थान कुनै कपोलकल्पित कथा नभएर इतिहासको एउटा महानतम घटना हो भन्नाका लागि साक्षीहरू पर्याप्त छन् । यसलाई खण्डन गर्न तम्सेकाहरू वर्षौंको अनुसन्धानपश्चात् घुँडा टेकी यसो भन्न बाध्य भएका छन्, “मेरा प्रभु, मेरा परमेश्वर ।” द गिनिज बुक अफ वल्र्ड रिकर्डसमा सर्वाधिक सफल वकिलको रूपमा नाम लेखाउन सफल सर लिओनेल लुकहूको भनाइसँगै म यसलाई टुङ्ग्याउन चाहन्छु, “म स्पष्ट रूपमा बताउँछु कि येशू ख्रीष्टको पुनरुत्थानको लागि साक्षी यति प्रबल र प्रशस्त छन् जसले प्रमाणद्वारा यसलाई स्वीकार गर्न बाध्य बनाउँछ र शङ्काको लागि यसले बिलकुलै कुनै ठाउँ छाड्दैन ।”

        

Leave Your Comments Here.