के धार्मिक अगुवाहरूको बिचमा येशूका दाबीहरू अद्वितीय छैनन् र ?

यहाँ धार्मिक अगुवाहरूले संसारका प्रमुख धर्म संस्थापकहरू (जस्तै: मुहम्मद, कन्फ्युसियस, गौतम बुद्ध आदि) लाई जनाउँछन् । येशू ख्रीष्टियमतका संस्थापक हुनुहुन्छ जसलाई नेपाली बृहत् शब्दकोश (२०६७) ले क्राइस्ट भनेको छ । “अद्वितीय” शब्दको अर्थ हुन्छ, तुलनाको लागि अर्को नभएको (जस्तै: सगरमाथा उचाइको दृष्टिकोणबाट अद्वितीय छ भन्दा यो जत्तिको अग्लो शिखर कुनै छैन भन्न खोजिएको हो) ।

के संसारका प्रमुख धर्म संस्थापकहरूले प्राय: उही किसिमका सन्देश व्यक्त गरेका छन् त ? के तिनीहरूले आफूलाई परमेश्वर ठानेका छन् त ? संसारका प्रमुख धर्म संस्थापकहरू र येशूको जीवनीलाई अध्ययन गर्दा येशूका दाबीहरू अद्वितीय देखा पर्छन् ।

येशूबाहेक संसारका अन्य कुनै पनि धार्मिक संस्थापकहरूले आफूलाई कहिल्यै परमेश्वर ठानेका थिए भन्ने विषयमा कुनै विश्वसनीय ऐतिहासिक साक्षी हामीसँग छैन भन्दा तपाईं छक्क पर्नुपर्दैन ।

चिनियाँ शिक्षकहरू कन्फ्युसियस र लाओत्सुले नैतिक, सामाजिकसाथै सांस्कृतिक निर्देशनहरू सिकाए तापनि तिनीहरू ईश्वरशास्त्रीहरू थिएनन् ।

अनौठो लाग्ला, तर यो साँचो हो कि गौतम बुद्ध नास्तिकवादी थिएनन् भने पनि तिनी पक्कै अनीश्वरवादी थिए ।

कुरआनले कहिल्यै पनि मुहम्मदलाई अल्लाहको स्थानमा पदोन्नति गरेको छैन । तिनी अल्लाहका एक प्रमुख अगमवक्ता थिए भनी बताइएको भए तापनि तिनी परमेश्वर थिए भन्ने प्रयास कहिल्यै गरिएको छैन ।

बाइबलको पुरानो करारले कुनै अगुवा वा अगमवक्तालाई परमेश्वरको स्थानमा उभ्याएको छैन । अब्राहाम, दाऊद, यशैया, दानिएल कोही पनि परमेश्वर हुनका लागि उम्मेदवारी दिएका मानिसहरू थिएनन् ।

सायद कृष्णलाई तिनका अनुयायीहरूले परमेश्वरको रूपमा बुझे । तर कृष्ण वास्तवमै यस धरतीमा बाँचेका थिए भन्ने कुरामा विद्वान्हरू आशङ्का गर्छन् । यदि तिनी ऐतिहासिक व्यक्ति थिए भने पनि कहिले ? कृष्णका दाबीहरू गीतामा अभिलिखित गरिएको भए तापनि साहित्यिक दृष्टिकोणबाट यसलाई ऐतिहासिक कृति मानिदैन । अर्कोतिर, कृष्ण बाँचेको समयभन्दा धेरै समयपछि तिनका वाणीहरू सङ्कलन गरिए । यसरी, तिनका मौलिक दाबीहरूको सङ्कलनको सम्भाव्यता न्यून देखिन्छ । यो पनि बुझिएको हुनुपर्छ कि ख्रीष्टियान र हिन्दु दृष्टिकोणमा परमेश्वरको अवधारणा नितान्त फरक छ ।

अन्य धार्मिक अगुवाहरूको विपरीत येशूले आफूलाई परमेश्वरको रूपमा देख्नुभयो । उहाँले परमेश्वरको बारेमा मात्र सिकाउनुभएन तर आफू पनि परमेश्वर हुनुभएको दाबी गर्नुभयो । येशूले भन्नुभयो, “पिता र म एक हौं” (यूहन्ना १०:३०) । येशूले आफू अनन्त हुनुभएको दाबी गर्नुभयो (यूहन्ना ८:५७) । येशूले आफू स्वर्ग र पृथ्वीको अधिकारी हुनुभएको दाबी गर्नुभयो, “स्वर्ग र पृथ्वीमा समस्त अधिकार मलाई दिइएको छ” (मत्ती २८:१८) । येशूले पापको क्षमा दिनुभयो (मर्कूस २:५–७) जुन परमेश्वरको परमाधिकार थियो । येशूले आराधनाको स्वीकार गर्नुभयो (मत्ती १४:३३) जुन केवल परमेश्वरले मात्र स्वीकार गर्न सक्नुहुन्छ ।

अन्त्यमा, ख्रीष्टियमतका संस्थापक येशू ख्रीष्ट मात्र एक यस्तो धार्मिक संस्थापक हुनुहुन्छ जसले आफू परमेश्वर हुनुभएको दाबी गर्नुभयो र उक्त दाबीलाई प्रमाणित पनि गरिदिनुभयो । थोमस स्कल्ज सही मूल्याङ्कन गर्छन्, “मोशा, पावल, बुद्ध, मुहम्मद, कन्फ्युसियससाथै कुनै पनि परिचित धार्मिक अगुवाले आफू परमेश्वर हुँ भनी कहिल्यै दाबी गरेका छैनन् । येशू ख्रीष्ट यसको अपवाद हुनुहुन्छ । आफू परमेश्वर हुँ भनी दाबी गर्ने ख्रीष्ट मात्रै एक धार्मिक अगुवा हुनुहुन्छ र उहाँ परमेश्वर हुनुहुन्छ भनी संसारको ठुलो हिस्सालाई विश्वास दिलाउने उहाँ मात्रै एक व्यक्तित्व हुनुहुन्छ ।”

Leave Your Comments Here.