सामुन्द्रिक आँधीबाट परमेश्वरले यसरी बचाउनुभयो जोन न्युटनलाई

१० मार्च १७४८ को रात थियो । पानी जहाज आफ्नै गतिले समुद्रमा अगाडि बढ्दै गर्दा एउटा प्रचण्ड आँधी आयो । “जहाज डुब्न लाग्यो !” भन्ने हताशपूर्ण चिच्च्याहट आयो । बिहानसम्ममा तुफान केही हदसम्म मत्थर भए तापनि नाविकहरूले बाँच्ने आशा गुमाइसकेका थिए । अझै केही दिनसम्म खराब मौसम जारी रह्यो यद्यपि जहाज भने समुद्रमा तैरिरहेको थियो । तिनीहरू कहाँ थिए भन्ने तिनीहरूलाई अत्तोपत्तो थिएन र खाना आगामी सात दिनको लागि मात्र पर्याप्त थियो ।

उक्त जहाजमा आफ्नो जीवन पापको सागरमा डुबाएका भयानक ईश्वर–निन्दक पनि थिए जसको नाउँ हो— जोन न्युटन । तिनले जीवनमा यति धेरै पाप गरेका थिए कि तिनको बुझाइमा त्यसको क्षमा हुनै सक्दैनथ्यो । जहाजको पतवारमा घण्टौँ बिताउँदै तिनले आफ्नो विगतलाई सम्झे । आफ्नो बाल्यकालमा तिनले ख्रीष्टियान शिक्षाको बारेमा केही सिकेको भए तापनि तिनले जीवन दिने ती शिक्षाहरूलाई लत्याएका थिए ।

बाँच्ने कुनै उपाय नदेखेपछि तिनले उही येशूलाई सम्झन पुगे जसको तिनले उपहास गरेका थिए, “हे प्रभु, ममाथि दया गर्नुहोस् ।” परमेश्वरले न्युटनको क्रन्दनलाई सुन्नुभयो अनि मृत्युको मुखबाट तिनलाई बचाउनुभयो । तिनी शारीरिक रूपमा मात्र बाँचेनन् तर आत्मिक रूपमा पनि । परमेश्वर अनुग्रहको अपार खानी हुनुहुन्छ भन्ने तथ्य जोन न्युटनको परिवर्तनबाट छर्लङ्ग हुन्छ । बाँकी जीवनभरि मार्च १० को दिनलाई तिनले आफ्नो वार्षिकोत्सवको रूपमा मनाए ।

पछिका दिनहरूमा न्युटनको जीवनमा नाटकीय परिवर्तन देखियो । तिनी प्रखर ख्रीष्टियान वक्ता, कवि र विश्वविख्यात भजन लेखक बने । ख्रीष्टाब्द १८०७ मा ब्रिटिस सरकारले दास प्रथालाई कानुनबाट निर्मूलन गर्दा दास प्रथाको विरुद्धमा तिनले निकालेको पर्चाले उल्लेखनीय भूमिका खेलेको थियो ।  

यसरी एक पटकको विधर्मी, ईश्वर–निन्दक, दासदासीहरू ओसार्ने जहाजको कप्तान ख्रीष्टियान भइसकेपछि महान् प्रचारक, भजन लेखकसाथै दासप्रथा उन्मूलनको पक्षपोषक बने । 

           

Leave Your Comments Here.