“मुर्दाले नै तिनका आफ्ना मुर्दा गाडून्” (मत्ती ८:२२) । येशूको यो भनाइको अर्थ के हो ?

एक जना व्यक्तिले येशूलाई पछ्याउन चाहन्थे । तर तिनले पहिले येशूलाई यसो भन्दै बिन्ती चढाए, “प्रभु, पहिले गएर मलाई मेरा बाबुलाई गाड्ने अनुमति दिनुहोस्” (मत्ती ८:२१) । यही प्रसङ्गमा येशूले तिनलाई जवाफ दिनुभयो, “मेरो पछि आऊ, मुर्दाले नै तिनका आफ्ना मुर्दा गाडून्” (पद २२; लूका ९:६० लाई पनि हेर्नुस्) ।

निश्चय नै, ती जवान मानिस चेलापनको लागि तयार हुँदै थिए भनी येशूले देख्नुभयो । येशूले तिनलाई परमेश्वरका राज्यको सुसमचार प्रचारको लागि डाक्दै हुनुहुन्थ्यो जुन महानतर बोलावट थियो । येशूको वास्तविक चेला बन्नाका लागि केही मूल्य चुकाउनुपर्ने हुन्छ । त्यो मूल्य विभिन्न परिस्थितिहरूमा बेग्लाबेग्लै रूप धारण गरेर आउन सक्छ । यस सन्दर्भमा, तिनले कसलाई प्राथमिकतामा राख्ने भन्ने सवाल थियो— परिवार वा येशू ख्रीष्ट । हामीले आमा–बाबुलाई आदर गर्नुपर्छ भनी बाइबलले प्रस्टसित सिकाउँछ (एफिसी ६:१–२) । तर प्राथमिकताको सवालमा येशू अगाडि हुनुहुन्छ । पत्रुस, अन्द्रियास, याकूब, यूहन्ना र मत्तीले येशूको आज्ञालाई तुरुन्तै शिरोपर गरी उहाँलाई पछ्याए (मत्ती ४:१८–२२; ९:९) ।

येशूले “मुर्दाले नै तिनका आफ्ना मुर्दा गाडून्” भन्नुहुँदा उहाँले यहाँ दुई किसिमका “मुर्दा” को उल्लेख गर्दै हुनुहुन्छ: आत्मिक रूपमा मरेको र शारीरिक रूपमा मरेको । ती जवान मानिसलाई येशूले दिनुभएको जवाफले अङ्कित गर्छ कि तिनको परिवार आत्मिक रूपमा मरेको थियो अर्थात् तिनीहरूले येशूलाई विश्वास गरेका थिएनन् । येशूलाई ग्रहण गर्नुअगिको अवस्थालाई आत्मिक रूपमा मरेको अवस्था भनिन्छ जस्तो प्रेरित पावलले प्रस्ट पारेका छन्, “तिमीहरू आफ्ना अपराध र पापहरूद्वारा मरेको बेलामा उहाँले तिमीहरूलाई जीवित पार्नुभयो” (एफिसी २:१) । तब येशूको भनाइलाई हामीले यसरी बुझ्नुपर्छ: आत्मिक रूपमा मरेकाहरूले शारीरिक रूपमा मरेकोलाई गाडून् । तिनको परिवारका बाँकी सदस्यहरू जो आत्मिक रूपमा मरेका थिए (अगिल्लो मुर्दा) तिनीहरूले नै शारीरिक रूपमा मरेको बुबा (पछिल्लो मुर्दा) लाई गाडून् भन्ने येशूको जवाफ थियो । तर तिनलेचाहिँ उहाँलाई पछ्याएको चाहनुहुन्थ्यो येशूले । ख्रीष्टियान चेलापनको लागि उच्चतर प्रतिबद्धताको खाँचो पर्छ ।    

Leave Your Comments Here.