प्रभु
येशू पुनरुत्थान हुनुभएपछि
पहिलो पटक मरियम
मग्दलिनीकहाँ देखा पर्नुभयो
। यी तिनै
स्त्री थिइन् जसबाट येशूले
सात ओटा भूत
निकाल्नुभएको थियो (लूका ८:२) ।
मरियमले येशूलाई पुनरुत्थान हुनुभएका
प्रभुको रूपमा पहिचान गरेपछि
येशूले उनलाई भन्नुभयो, “मलाई
नछोऊ, किनभने म
अहिलेसम्म पिताकहाँ गएको छैनँ
। तर मेरा
भाइहरूकहाँ गएर तिनीहरूलाई
भनिदेऊ, ‘मेरा पिता
र तिमीहरूका पिता,
र मेरा परमेश्वर
र तिमीहरूका परमेश्वरकहाँ
गइरहेछु’ ” (यूहन्ना २०:१७)
। तर आठ
दिनपश्चात् येशू थोमा
उपस्थित चेलाहरूको माझमा देखा
पर्नुहुँदा उहाँले थोमालाई भन्नुभयो,
“तिम्रो औँला यहाँ
राख, र मेरा
हातहरू हेर ।
तिम्रो हात बढाएर
मेरो कोखामा हाल
। शङ्का नगर,
तर विश्वासी होऊ”
(यूहन्ना २०:२७)
। कुनै अर्को
क्षणमा पुनरुत्थान हुनुभएका प्रभुलाई
देखेपछि स्त्रीहरूले “उहाँ [येशू]
का पाउ पक्रेर
उहाँलाई दण्डवत् गरे” (मत्ती
२८:९) ।
येशूले यसको अनुमोदन
गर्नुभएन भनी उल्लेख
गरिएको छैन ।
तर मरियमलाईचाहिँ उहाँले
किन “मलाई नछोऊ”
भन्नुभयो ?
यूहन्ना
२०:१७ मा
क्रियापद “नछोऊ” को लागि
जुन ग्रिक शब्दको
प्रयोग गरिएको छ त्यसलाई
“नटाँसिऊ वा नअँठयाऊ”
भनेर पनि अनुवाद
गर्न सकिन्छ ।
पुनरुत्थान हुनुभएका येशूलाई छुनै
नमिल्ने थिएन किनकि
पछि अरूहरूले छोएका
छन् । येशूले
मरियमलाई केवल “नछोऊ” मात्र
भन्नुभएन तर सम्भवत:
उहाँको भनाइको अर्थ थियो,
“मलाई समातेर नराख
।” मरियमले येशूलाई
समात्न खोज्दा सायद येशूले
यसो भन्नुभयो, “मलाई
थाहा छ तिमी
मलाई यहाँ राख्न
चाहन्छयौ । म
सधैँ तिमीसँगै भएको
तिमी चाहन्छयौ ।
म मर्नुभन्दा अगिका
परिस्थितिहरू सबै राम्रा
थिए र तिमी
त्यही परिवेश चाहन्छयौ
। तर हाम्रो
सम्बन्ध परिवर्तन हुनै लागेको
छ । मैले
स्वर्ग प्रस्थान गर्ने बेला
आएको छ र मेरो सट्टामा
सल्लाहकार अर्थात् पवित्र आत्मा
आउँदै हुनुहुन्छ ।”
क्रूसारोहणको
समयमा मरियमले प्रभु
येशूलाई गुमाएकी थिइन् ।
अब फेरि उनी
प्रभुलाई गुमाउन चाहन्नँ थिइन्
। त्यसैले प्रभु
सधैँ उनको साथमा
होस् भन्ने उनको
इच्छा थियो ।
तर प्रभु येशूको
मिसन उनले सोचेजस्तो
थिएन । पुनरुत्थानको
शुभ खबर चेलाहरूलाई
सुनाउनु जरुरी थियो ।
त्यसैले येशूले मरियमलाई चेलाहरूकहाँ
गएर त्यसबारे बताउन
आज्ञा दिनुभयो र
उनी गइन् ।