परमेश्वरले आक्रमणकारीहरूबाट स्कुललाई विस्मयकारी ढङ्गमा बचाउनुभयो

ख्रीष्टाब्द १९५२–१९६० सम्म अफ्रिकामा चलेको विद्रोहलाई माउ माउ क्रान्ति भनेर चिनिन्छ । उक्त क्रान्तिको मध्यतिर अर्थात् १९५६ मा विद्रोहीहरूको एउटा दलले लाउरी नाउँ गरेको गाउँलाई घेराबन्दी गरी त्यहाँका सबै ३०० जना बासिन्दाहरूलाई मारे । मर्नेहरूमा स्त्रीहरू र केटाकेटीहरू पनि थिए । हात–हातमा तरवार, धनु, वाण, लाठी र राँको बोकेका ती विद्रोहीहरू तिन माइल पर पर्ने रिफ्ट भ्याली एकाडेमीतर्फ लागे । उक्त एकाडेमी मिसनरीका बाल बालिकाहरूका निम्ति सञ्चालित ख्रीष्टियान स्कुल थियो ।

अन्धकारपूर्ण रात थियो । स्कुलको वरिपरि राँकाका ज्वालाहरूलाई सजिलैसित देख्न सकिन्थ्यो । विद्रोहीहरूका चिच्च्याहटलाई टाढासम्म पनि सुन्न सकिन्थ्यो । तिनीहरू चर्को आवाज गर्दै स्कुलको चारैतिर घेराबन्दी गरी स्कुलतर्फ अगाडि बढे । तिनीहरू स्कुलको नजिकै आइपुगिसकेका थिए । तर तिनीहरूले आक्रमण गर्नै लाग्दा तिनीहरू अकस्मात् रोकिए र तिनीहरू पछाडि फर्की जङ्गलतर्फ भागे ।

पछि सेनालाई बोलाइयो अनि ती आक्रमणकारीहरू पक्राउमा परे । जाँच पडताल सुरु भयो । विद्रोहीहरूका अगुवाचाहिँलाई न्यायाधीशले प्रश्न गरे, “के त्यस रात तपाईंहरूले लाउरीका बासिन्दाहरूलाई मार्नुभएकै हो ?”

अगुवाले जवाफ दिए, “हो ।”

न्यायाधीशले पुन: सोधे, “त्यसो भए तपाईंहरूले आफ्नो मिसन किन पुरा नगर्नुभएको त ? किन तपाईंहरूले स्कुललाईचाहिँ आक्रमण नगर्नुभएको त”

अगुवाको जवाफ विस्मयकारी थियो, “हामी आक्रमणको लागि अगाडि बढ्दै थियौँ । त्यहाँका सबै मानिसहरूलाई मारेर हामी स्कुललाई नष्ट पार्न चाहन्थ्यौँ । ... तर हामी नजिकै पुग्दा अकस्मात् हामीहरू र स्कुलको बिचमा सेता पोशाक लगाएका र हातमा अग्निमय तरवार भिरेका बडेमाका थुप्रै मानिसहरूलाई देख्यौँ हामीले । त्यसपछि हामी त्रसित भएर कुलेलाम ठोक्यौँ ।”

   

Leave Your Comments Here.