प्रिती
कृष्णनले येशूलाई अङ्गाल्ने थिइन्
भनी कहिल्यै अपेक्षा
गरेकी थिइनन् ।
भारतको उत्तर प्रदेश प्रान्तको
सर्वाधिक ठुलोसाथै राजधानी सहर
लखनऊस्थित इन्डियन
इन्स्टिच्युट
अफ
म्यानेजमेन्ट
लखनऊमा उनी
विद्यार्थी थिइन् । उनी
हिन्दु धर्ममा एक ईश्वरभक्त
स्त्री थिइन् । उनले
नियमित रूपमा आफ्ना भगवान्हरूलाई
प्रार्थना चढाउँथिन् । अधिकांश
हिन्दुहरूजस्तै उनी कर्मबारे
सचेत थिइन् ।
ख्रीष्टाब्द
२००० को अगस्ट
महिनाको कुनै एउटा
रातमा उनी श्लोकहरू
पढ्दै थिइन् ।
त्यति बेला उनी
२२ वर्षकी थिइन्
। ती श्लोकहरू
हिन्दु देवता गणेशसित सम्बन्धित
थिए । तर
हरेक पटक आँखा
बन्द गरेर ती
श्लोकहरू पढ्न खोज्दा
उनले आँखाको सामु
एउटा ठुलो कालो
हात्तीलाई देख्थिन् । उनी
अत्यन्तै डराइन् र उनलाई
आफ्नो जीवनको अन्त्य
आएको जस्तो लाग्यो
। उनले आफ्नो
मन पर्ने गणेश
भगवान्लाई खुसी पार्न
सकिनन् भन्ने लाग्यो उनलाई
।
कुनै
अर्को देवलाई खुसी
पार्न सकिन्छ भनी
उनले आफ्ना आँखा
घुमाइन् । एउटा
निलो रङको पुस्तकमा
गएर उनका आँखा
रोकिए । त्यो
बाइबल थियो जुन
उनले स्कुलमा पाएकी
थिइन् । उनले
खोलिन् र पढिन्
। उनले के
पढिन् त्यो उनलाई
याद भएन तर
उनलाई बोझ हटेको
महसुस भयो ।
त्यस रात उनले
येशूको प्रेम र शक्तिको
महसुस गरिन् ।
जति
धेरै उनले बाइबल
पढ्न थालिन् उति
नै धेरै उनी
येशूको व्यक्तित्वदेखि उत्सुक भइन् ।
उनी बेङ्गलोरस्थित एउटा
मण्डलीमा गइन् जहाँ
उनले “नयाँ जन्म”
को विषयमा पास्टरबाट
सिक्ने मौका पाइन्
। येशू को
हुनुहुन्छ र उहाँ
किन आउनुभयो भन्ने
बुझेपछि उनले येशूलाई
आफ्नो व्यक्तिगत प्रभु
र मुक्तिदाताको रूपमा
स्वीकार गरिन् । उनले
मुक्ति पाएकोमा उनी खुसी
छिन् । मेडिकल
क्षेत्रमा विद्यावारिधि गरेकी प्रिती भन्छिन्,
“येशू मात्र स्वर्गको
बाटो हुनुहुन्छ ।”