आफ्नो साथीको मृत्युपश्चात् ख्रीष्टमा फर्केका जवान केटो मिसनरी बने

एक दिनको कुरो हो । एक जना जवान केटो यात्रा गर्ने क्रममा एउटा गाउँमा आइपुगे । तिनले त्यस गाउँको एउटा धर्मशालामा रात बिताउनुपर्ने भयो । तिनको लागि एउटै मात्र खाली कोठा बाँकी थियो जुन कोठा मर्नै लागेको बिरामी बसेको कोठासित जोडिएको थियो ।

ती मर्नै लागेका मानिस रातभरि छटपटिएका थिए । तिनको क्रन्दन ती जवान मानिसको कानमा परेको थियो जसले गर्दा तिनी पनि निदाउन सकेनन् । जवान मानिसले सोच्न लागे, “के यी मानिस मृत्युको लागि तयार छन् त ?” जवान मानिसको दर्शनशास्त्रले मृत्यु केही होइन भनी तिनलाई सिकाएको थियो । तिनको बुझाइमा यो केवल रित्तो खाडलभित्र पुर्‍याउने ढोका थियो ।

भोलीपल्ट बिहान ती जवान मानिस उठे अनि ती बिरामीको बारेमा सोधखोज गर्दा तिनले पाएको जवाफ यही थियो, “तिनी मरे ।”

ती मर्ने व्यक्ति को रहेछन् भनी जवान केटोले जान्न चाहे । त्यसैले तिनले धर्मशालाको कर्मचारीलाई सोधे, “तिनी को हुन् तपाईंलाई थाहा छ ?”

ती केटोले जुन जवाफ पाए त्यसले तिनलाई झण्डै बेहोस पार्‍यो, “म तिनलाई चिन्छु । तिनी प्रोभिडेन्स कलेजका विद्यार्थी हुन् र तिनको नाउँ जेकब इमेस हो ।”

जेकब इमेस जवान मानिसका घनिष्ठ मित्र थिए जसका तर्कहरूबाट प्रभावित भई ती जवान मानिस आफ्नो ख्रीष्टियान विश्वासबाट तर्केर गएका थिए । आफ्नो साथीको मृत्युले तिनको ह्दयमा ठुलो चोट पुर्‍यायो र तिनी पछि ख्रीष्टियान विश्वासतर्फ नै फर्के । ती जवान मानिस अरू कोही नभएर अदोनिराम जडसन थिए ।

अठारौँ शताब्दीको उत्तराद्र्धमा अमेरिकामा जन्मेका अदोनिराम जडसन बर्मामा मिसनरी भएर गएका थिए जहाँ तिनले झण्डै ४० वर्ष बिताए । तिनी नै बर्मेली भाषामा बाइबल अनुवाद गर्ने प्रथम व्यक्ति हुन् ।

Leave Your Comments Here.